อภิธานศัพท์วัตถุดิบพลาสติก - ไม่กลัวที่จะไม่เข้าใจตารางคุณสมบัติทางกายภาพอีกต่อไป

1. ความหนาแน่นและความหนาแน่นสัมพัทธ์

ความหนาแน่นและความหนาแน่นสัมพัทธ์ - ความหนาแน่นหมายถึงมวลที่มีอยู่ในหน่วยปริมาตรของสารในระยะสั้นอัตราส่วนของมวลต่อปริมาตรซึ่งวัดเป็นล้านกรัมต่อเมตร 3 (มก./ลบ.ม.) หรือกิโลกรัมต่อเมตร 3 (กก./ลบ.ม.) หรือกรัมต่อเซนติเมตร 3 (ก./ซม.3)
ความหนาแน่นสัมพัทธ์หรือที่เรียกว่าอัตราส่วนของความหนาแน่นหมายถึงอัตราส่วนของความหนาแน่นของสารต่อความหนาแน่นของสารอ้างอิงภายใต้เงื่อนไขที่ระบุตามลําดับหรือมวลของปริมาตรหนึ่งของสารที่อุณหภูมิ t1 และปริมาตรเทียบเท่าของสารอ้างอิงที่ t2 อัตราส่วนของมวลที่อุณหภูมิ สารอ้างอิงทั่วไปคือน้ํากลั่น ซึ่งแสดงเป็น Dt1/t2 หรือ t1/t2 ซึ่งเป็นปริมาณที่ไม่มีมิติ

2. จุดหลอมเหลวและจุดเยือกแข็ง

จุดหลอมเหลวและจุดเยือกแข็ง - อุณหภูมิที่สถานะของเหลว-ของแข็งของสารถึงสมดุลภายใต้ความดันไอเรียกว่าจุดหลอมเหลวหรือจุดเยือกแข็ง
นี่เป็นเพราะการจัดเรียงอะตอมหรือไอออนในของแข็งอย่างสม่ําเสมอเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิการเคลื่อนที่ทางความร้อนจะวุ่นวายและเปิดใช้งานก่อให้เกิดปรากฏการณ์ของการจัดเรียงของเหลวที่ผิดปกติกระบวนการตรงกันข้ามคือการแข็งตัว อุณหภูมิที่ของเหลวเปลี่ยนเป็นของแข็งมักเรียกว่าจุดเยือกแข็งหรือจุดเยือกแข็ง และแตกต่างจากจุดหลอมเหลวตรงที่ความร้อนถูกปล่อยออกมาแทนที่จะดูดซับ ในความเป็นจริงจุดหลอมเหลวและจุดเยือกแข็งของสสารเท่ากัน

3. ช่วงการหลอมเหลว
หมายถึงช่วงอุณหภูมิที่วัดโดยวิธีเส้นเลือดฝอยตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการหลอมเหลวของสารจนถึงการหลอมเหลวอย่างสมบูรณ์

4. จุดคริสตัล
หมายถึงของเหลวในกระบวนการทําความเย็น จากอุณหภูมิการเปลี่ยนแปลงเฟสของของเหลวเป็นของแข็ง

5. พูร์พอยต์
ตัวบ่งชี้คุณสมบัติของผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมเหลว หมายถึงอุณหภูมิที่ตัวอย่างถูกทําให้เย็นลงเพื่อเริ่มหยุดไหลภายใต้สภาวะมาตรฐาน นั่นคือ อุณหภูมิต่ําสุดที่ยังสามารถเทตัวอย่างได้เมื่อเย็นลง

6. จุดเดือด
อุณหภูมิที่ของเหลวเดือดเมื่อถูกความร้อนและเปลี่ยนเป็นก๊าซ หรืออุณหภูมิที่ของเหลวและไอระเหยอยู่ในสภาวะสมดุล โดยทั่วไปยิ่งจุดเดือดต่ําเท่าใดความผันผวนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

7. ช่วงเดือด
ในสถานะมาตรฐาน (1013.25hPa, 0°C) ปริมาตรการกลั่นภายในช่วงอุณหภูมิที่ระบุในมาตรฐานผลิตภัณฑ์

8. ระเหิด
การเปลี่ยนแปลงของสารที่เป็นของแข็ง (ผลึก) เป็นสถานะก๊าซโดยไม่ผ่านสถานะของเหลว เช่นน้ําแข็งไอโอดีนกํามะถันแนฟทาลีนการบูรปรอทคลอไรด์ ฯลฯ สามารถระเหิดได้ที่อุณหภูมิต่างกัน

9. ความเร็วในการระเหย
การระเหยหมายถึงการทําให้เป็นแก๊สของพื้นผิวของของเหลว อัตราการระเหยหรือที่เรียกว่าอัตราการระเหยโดยทั่วไปจะตัดสินโดยจุดเดือดของตัวทําละลายและปัจจัยพื้นฐานที่กําหนดอัตราการระเหยคือความดันไอของตัวทําละลายที่อุณหภูมินี้ตามด้วยน้ําหนักโมเลกุลของตัวทําละลาย

10. ความดันไอ
ความดันไอย่อมาจากความดันไออิ่มตัว ที่อุณหภูมิหนึ่งของเหลวจะถึงสมดุลกับไอระเหยและความดันสมดุลในเวลานี้จะเปลี่ยนแปลงเพียงเนื่องจากธรรมชาติและอุณหภูมิของของเหลวซึ่งเรียกว่าความดันไออิ่มตัวของของเหลวที่อุณหภูมินี้

11. อะซีโอโทรป
ส่วนผสมของจุดเดือดคงที่ที่เกิดจากของเหลวสองชนิด (หรือหลายชนิด) เรียกว่า azeotrope ซึ่งหมายถึงสารละลายผสมในสมดุล ซึ่งเฟสก๊าซและเฟสของเหลวจะเหมือนกันอย่างสมบูรณ์ อุณหภูมิที่สอดคล้องกันเรียกว่าอุณหภูมิ azeotropic หรือจุด azeotropic

12. ดัชนีการหักเหของแสง (Refractive index)
ดัชนีการหักเหของแสงเป็นปริมาณทางกายภาพที่แสดงอัตราส่วนของความเร็วแสงในสื่อสองชนิด (ไอโซทรอปิก) ที่แตกต่างกัน ความเร็วของแสงแตกต่างกันไปตามตัวกลางเมื่อแสงจากตัวกลางโปร่งใสไปยังตัวกลางโปร่งใสอื่นที่มีความหนาแน่นต่างกันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงความเร็วทิศทางของการเปลี่ยนแปลงจึงเรียกว่าการหักเหของแสง

อัตราส่วนของไซน์ของมุมตกกระทบของแสงต่อไซน์ของมุมหักเหหรืออัตราส่วนของความเร็วแสงที่ผ่านสุญญากาศกับตัวกลางคือดัชนีการหักเหของแสง ดัชนีการหักเหของแสงที่แสดงโดยทั่วไป n หมายถึงค่าของแสงที่เข้าสู่ตัวกลางใด ๆ ทางอากาศ ดัชนีการหักเหของแสงที่มักอ้างถึงวัดโดยแสงสีเหลืองโซเดียม (D-line) ที่ tC ดังนั้นจึงแสดงโดย ntD เช่นวัดที่ 20 ° C เป็น n20D

13. จุดวาบไฟ
จุดวาบไฟหรือที่เรียกว่าจุดวาบไฟที่เผาไหม้บ่งบอกถึงหนึ่งในตัวบ่งชี้ลักษณะของของเหลวไวไฟ เป็นอุณหภูมิต่ําสุดที่ส่วนผสมของความดันไอและอากาศบนพื้นผิวของของเหลวไวไฟจะถูกทําให้ร้อนเป็นแฟลชเมื่อสัมผัสกับเปลวไฟ แฟลชมักจะเป็นประกายไฟสีน้ําเงินอ่อนแฟลชดับไม่สามารถเผาไหม้ต่อไปได้
แฟลชโอเวอร์มักเป็นลางสังหรณ์ของไฟ มีวิธีถ้วยเปิดปากและวิธีถ้วยปิดปากเพื่อกําหนดจุดวาบไฟโดยทั่วไปจะใช้เพื่อกําหนดของเหลวที่มีจุดวาบไฟสูงอย่างหลังใช้เพื่อกําหนดของเหลวที่มีจุดวาบไฟต่ํา

14. จุดจุดระเบิด
จุดติดไฟหรือที่เรียกว่าจุดติดไฟเป็นหนึ่งในตัวบ่งชี้คุณสมบัติของของเหลวไวไฟ หมายถึงอุณหภูมิต่ําสุดที่ส่วนผสมของไอและอากาศที่ให้ความร้อนกับพื้นผิวของของเหลวไวไฟสามารถเผาไหม้ต่อไปได้ทันทีหลังจากสัมผัสกับเปลวไฟ จุดติดไฟของของเหลวไวไฟสูงกว่าจุดวาบไฟ 1 ~ 5 °C ยิ่งจุดวาบไฟต่ําเท่าใดความแตกต่างระหว่างจุดวาบไฟและจุดวาบไฟก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น

15. จุดติดไฟที่เกิดขึ้นเอง
อุณหภูมิต่ําสุดที่สารที่ติดไฟได้โดยไม่ต้องสัมผัสกับเปลวไฟเรียกว่าจุดติดไฟที่เกิดขึ้นเอง ยิ่งจุดติดไฟที่เกิดขึ้นเองต่ําเท่าใดความเสี่ยงของการจุดระเบิดก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น จุดติดไฟที่เกิดขึ้นเองของสารชนิดเดียวกันจะแตกต่างกันไปตามสภาวะที่แตกต่างกันเช่นความดันความเข้มข้นการกระจายความร้อนและวิธีการทดสอบ

16. ขีดจํากัดการระเบิด
ก๊าซที่ติดไฟได้ไอของเหลวไวไฟหรือฝุ่นที่เป็นของแข็งที่ติดไฟได้ที่อุณหภูมิความดันและอากาศหรือออกซิเจนผสมเพื่อให้ได้ช่วงความเข้มข้นที่แน่นอนพบแหล่งกําเนิดไฟจะระเบิด ช่วงความเข้มข้นนี้เรียกว่าขีดจํากัดการระเบิดหรือขีดจํากัดการเผาไหม้ หากองค์ประกอบของส่วนผสมไม่อยู่ในช่วงที่กําหนดนี้ไม่ว่าแหล่งพลังงานจะมากแค่ไหนก็จะไม่ติดไฟ

ไอหรือฝุ่นผสมกับอากาศและถึงช่วงความเข้มข้นที่แน่นอนพบแหล่งกําเนิดไฟจะเผาไหม้หรือระเบิดความเข้มข้นต่ําสุดเรียกว่าขีด จํากัด การระเบิดที่ต่ํากว่า ความเข้มข้นสูงสุดเรียกว่าขีดจํากัดบนของการระเบิด ขีด จํากัด การระเบิดมักจะแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของปริมาตรของไอในส่วนผสม เช่น % (vol); ฝุ่นแสดงเป็นความเข้มข้นของ mg/m3
หากความเข้มข้นต่ํากว่าขีดจํากัดการระเบิดที่ต่ํากว่าแม้ว่าเปลวไฟจะไม่ระเบิดหรือเผาไหม้เนื่องจากสัดส่วนของอากาศมีขนาดใหญ่ในเวลานี้และความเข้มข้นของไอระเหยและฝุ่นที่ติดไฟได้ไม่สูง หากความเข้มข้นสูงกว่าขีดจํากัดบนของการระเบิดแม้ว่าจะมีสารที่ติดไฟได้จํานวนมาก แต่การขาดออกซิเจนที่สนับสนุนการเผาไหม้ในกรณีที่ไม่มีอาหารเสริมอากาศแม้ในกรณีของไฟก็จะไม่ระเบิดชั่วขณะหนึ่ง ตัวทําละลายไวไฟมีช่วงการระเบิดที่แน่นอน และยิ่งช่วงการระเบิดกว้างเท่าใด ความเสี่ยงก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

17. ความหนืด (ความหนืด)
ความหนืดคือความต้านทานแรงเสียดทานภายในที่เกิดจากของไหล (ของเหลวหรือก๊าซ) ในการไหล และขนาดของมันถูกกําหนดโดยประเภทของสาร อุณหภูมิ ความเข้มข้น และปัจจัยอื่นๆ โดยทั่วไปจะสั้นสําหรับความหนืดแบบไดนามิกและหน่วยของมันคือ Pa· ที่สอง (Pa·s) หรือมิลลิปา · ที่สอง (mPa·s)