Γλωσσάριο πλαστικών πρώτων υλών - δεν φοβούνται πλέον να μην κατανοήσουν τον πίνακα φυσικών ιδιοτήτων

1. Πυκνότητα και σχετική πυκνότητα

Πυκνότητα και σχετική πυκνότητα - Η πυκνότητα αναφέρεται στη μάζα που περιέχεται στη μονάδα όγκου μιας ουσίας, εν συντομία, ο λόγος μάζας προς όγκο, ο οποίος μετράται σε εκατομμύρια γραμμάρια ανά μέτρο 3 (Mg/m3) ή χιλιόγραμμα ανά μέτρο 3 (kg/m3) ή γραμμάρια ανά εκατοστό 3 (g/cm3).
Η σχετική πυκνότητα, γνωστή και ως λόγος πυκνότητας, αναφέρεται στον λόγο της πυκνότητας μιας ουσίας προς την πυκνότητα μιας ουσίας αναφοράς υπό τις αντίστοιχες καθορισμένες συνθήκες ή της μάζας ενός ορισμένου όγκου μιας ουσίας σε θερμοκρασία t1 και του ισοδύναμου όγκου μιας ουσίας αναφοράς σε t2. Ο λόγος μάζας σε θερμοκρασία. Κοινή ουσία αναφοράς είναι το απεσταγμένο ύδωρ, εκφραζόμενο ως Dt1/t2 ή t1/t2, το οποίο είναι αδιάστατη ποσότητα.

2. Σημείο τήξεως και σημείο πήξεως

Σημείο τήξης και σημείο πήξης - Η θερμοκρασία στην οποία η υγρή-στερεά κατάσταση μιας ουσίας φτάνει σε ισορροπία υπό την πίεση ατμών της ονομάζεται σημείο τήξης ή σημείο πήξης.
Αυτό οφείλεται στην κανονική διάταξη ατόμων ή ιόντων στο στερεό λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, η θερμική κίνηση γίνεται χαοτική και ενεργοποιείται, σχηματίζοντας ένα φαινόμενο ακανόνιστης διάταξης υγρού, η αντίθετη διαδικασία είναι η στερεοποίηση. Η θερμοκρασία στην οποία ένα υγρό αλλάζει σε στερεό ονομάζεται συχνά σημείο πήξης ή σημείο πήξης και διαφέρει από το σημείο τήξης στο ότι η θερμότητα εκπέμπεται αντί να απορροφάται. Στην πραγματικότητα, το σημείο τήξης και το σημείο πήξης της ύλης είναι τα ίδια.

3. Περιοχή τήξεως
Αναφέρεται στο εύρος θερμοκρασιών που μετράται με την τριχοειδή μέθοδο από την αρχή της τήξης της ουσίας έως την πλήρη τήξη.

4. Κρυστάλλινο σημείο
Αναφέρεται στο υγρό στη διαδικασία ψύξης, από τη θερμοκρασία αλλαγής υγρής σε στερεά φάση.

5. Σημείο έκχυσης
Ένας δείκτης των ιδιοτήτων των υγρών προϊόντων πετρελαίου. Αναφέρεται στη θερμοκρασία στην οποία ψύχεται το δείγμα για να αρχίσει να ρέει υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή στη χαμηλότερη θερμοκρασία στην οποία το δείγμα μπορεί ακόμα να χυθεί όταν ψύχεται.

6. Σημείο ζέσεως
Η θερμοκρασία στην οποία ένα υγρό βράζει όταν θερμαίνεται και μετατρέπεται σε αέριο. Ή η θερμοκρασία στην οποία το υγρό και ο ατμός του βρίσκονται σε ισορροπία. Γενικά, όσο χαμηλότερο είναι το σημείο βρασμού, τόσο μεγαλύτερη είναι η μεταβλητότητα.

7. Περιοχή βρασμού
Στην τυπική κατάσταση (1013.25hPa, 0°C), ο όγκος απόσταξης εντός του εύρους θερμοκρασιών που καθορίζεται στο πρότυπο προϊόντος.

8. Εξάχνωση
Ο μετασχηματισμός μιας στερεάς (κρυσταλλικής) ουσίας σε αέρια κατάσταση χωρίς να διέρχεται από την υγρή κατάσταση. Όπως πάγος, ιώδιο, θείο, ναφθαλίνη, καμφορά, χλωριούχος υδράργυρος κ.λπ., μπορούν να εξαχνωθούν σε διαφορετικές θερμοκρασίες.

9. Ταχύτητα εξάτμισης
Η εξάτμιση αναφέρεται στην αεριοποίηση της επιφάνειας ενός υγρού. Ο ρυθμός εξάτμισης, επίσης γνωστός ως ρυθμός εξάτμισης, κρίνεται γενικά από το σημείο βρασμού του διαλύτη και ο θεμελιώδης παράγοντας που καθορίζει τον ρυθμό εξάτμισης είναι η τάση ατμών του διαλύτη σε αυτή τη θερμοκρασία, ακολουθούμενη από το μοριακό βάρος του διαλύτη.

10. Πίεση ατμών
Η πίεση ατμών είναι σύντομη για την πίεση κορεσμένων ατμών. Σε μια ορισμένη θερμοκρασία, το υγρό φτάνει σε ισορροπία με τον ατμό του και η πίεση ισορροπίας αυτή τη στιγμή αλλάζει μόνο λόγω της φύσης και της θερμοκρασίας του υγρού, η οποία ονομάζεται πίεση κορεσμένων ατμών του υγρού σε αυτή τη θερμοκρασία.

11. Αζεοτρόπιο
Το μίγμα σταθερού σημείου βρασμού που σχηματίζεται από δύο (ή περισσότερα) υγρά ονομάζεται αζεοτρόπιο, το οποίο αναφέρεται σε ένα μικτό διάλυμα σε ισορροπία, όπου η αέρια φάση και η υγρή φάση είναι εντελώς ίδιες. Η αντίστοιχη θερμοκρασία ονομάζεται αζεοτροπική θερμοκρασία ή αζεοτροπικό σημείο.

12. Δείκτης διάθλασης (Δείκτης διάθλασης)
Ο δείκτης διάθλασης είναι μια φυσική ποσότητα που εκφράζει την αναλογία της ταχύτητας του φωτός σε δύο διαφορετικά (ισοτροπικά) μέσα. Η ταχύτητα του φωτός ποικίλλει ανάλογα με το μέσο, όταν το φως από ένα διαφανές μέσο σε ένα άλλο διαφανές μέσο με διαφορετική πυκνότητα, λόγω της αλλαγής ταχύτητας, της κατεύθυνσης της αλλαγής του, ονομάζεται διάθλαση.

Ο λόγος του ημιτόνου της γωνίας πρόσπτωσης του φωτός προς το ημίτονο της γωνίας διάθλασης, ή ο λόγος της ταχύτητας του φωτός που διέρχεται από ένα κενό προς εκείνη ενός μέσου, είναι ο δείκτης διάθλασης. Ο γενικά εκφρασμένος δείκτης διάθλασης n αναφέρεται στην τιμή του φωτός που εισέρχεται σε οποιοδήποτε μέσο μέσω του αέρα. Ο δείκτης διάθλασης που συνήθως αναφέρεται μετράται με κίτρινο φως νατρίου (D-line) σε tC, οπότε εκφράζεται με ntD, όπως μετράται στους 20 ° C, είναι n20D.

13. Σημείο ανάφλεξης
Το σημείο ανάφλεξης, επίσης γνωστό ως σημείο ανάφλεξης καύσης, υποδεικνύει έναν από τους δείκτες της φύσης του εύφλεκτου υγρού. Είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία στην οποία το μείγμα πίεσης ατμών και αέρα στην επιφάνεια του εύφλεκτου υγρού θερμαίνεται για να αναβοσβήνει όταν έρχεται σε επαφή με τη φλόγα. Το φλας είναι συνήθως ένας γαλάζιος σπινθήρας, ένα φλας σβήνει, δεν μπορεί να συνεχίσει να καίγεται.
Το flashover είναι συχνά προάγγελος φωτιάς. Υπάρχουν μέθοδοι κυπέλλου ανοιχτού στόματος και μέθοδος κυπέλλου κλειστού στόματος για τον προσδιορισμό του σημείου ανάφλεξης, η πρώτη χρησιμοποιείται γενικά για τον προσδιορισμό του υγρού υψηλού σημείου ανάφλεξης, η τελευταία χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του υγρού χαμηλού σημείου ανάφλεξης.

14. Σημείο ανάφλεξης
Το σημείο ανάφλεξης, γνωστό και ως σημείο ανάφλεξης, είναι ένας από τους δείκτες των ιδιοτήτων των εύφλεκτων υγρών. Αναφέρεται στην ελάχιστη θερμοκρασία στην οποία το μίγμα ατμών και αέρα που θερμαίνεται στην επιφάνεια του εύφλεκτου υγρού μπορεί να συνεχίσει να καίγεται αμέσως μετά την επαφή με τη φλόγα. Το σημείο ανάφλεξης του εύφλεκτου υγρού είναι 1 ~ 5°C υψηλότερο από το σημείο ανάφλεξης. Όσο χαμηλότερο είναι το σημείο ανάφλεξης, τόσο μικρότερη είναι η διαφορά μεταξύ του σημείου ανάφλεξης και του σημείου ανάφλεξης.

15. Σημείο αυθόρμητης ανάφλεξης
Η χαμηλότερη θερμοκρασία στην οποία οι εύφλεκτες ουσίες μπορούν να αναφλεγούν χωρίς επαφή με ανοικτή φλόγα ονομάζεται αυθόρμητο σημείο ανάφλεξης. Όσο χαμηλότερο είναι το αυθόρμητο σημείο ανάφλεξης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ανάφλεξης. Το αυθόρμητο σημείο ανάφλεξης της ίδιας ουσίας ποικίλλει ανάλογα με τις διαφορετικές συνθήκες, όπως η πίεση, η συγκέντρωση, η απαγωγή θερμότητας και οι μέθοδοι δοκιμής.

16. Εκρηκτικά όρια
Καύσιμο αέριο, εύφλεκτος υγρός ατμός ή εύφλεκτη στερεά σκόνη σε μια ορισμένη θερμοκρασία, πίεση και αέρας ή οξυγόνο αναμεμειγμένος για να φτάσει σε ένα ορισμένο εύρος συγκέντρωσης, συναντά την πηγή φωτιάς θα εκραγεί. Αυτό το εύρος συγκέντρωσης ονομάζεται όριο έκρηξης ή όριο καύσης. Εάν η σύνθεση του μείγματος δεν είναι εντός αυτού του συγκεκριμένου εύρους, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η παροχή ενέργειας, δεν θα πάρει φωτιά.

Ο ατμός ή η σκόνη που αναμιγνύονται με τον αέρα και φτάνουν σε ένα ορισμένο εύρος συγκέντρωσης, συναντούν την πηγή φωτιάς θα καούν ή θα εκραγούν η χαμηλότερη συγκέντρωση ονομάζεται κατώτερο εκρηκτικό όριο. Η μέγιστη συγκέντρωση ονομάζεται ανώτατο όριο έκρηξης. Το όριο έκρηξης εκφράζεται συνήθως ως εκατοστιαία αναλογία του όγκου των ατμών στο μείγμα, δηλαδή % (vol)· Η σκόνη εκφράζεται σε συγκέντρωση mg/m3.
Εάν η συγκέντρωση είναι χαμηλότερη από το χαμηλότερο εκρηκτικό όριο, αν και η ανοικτή φλόγα δεν θα εκραγεί ή θα καεί, επειδή η αναλογία αέρα είναι μεγάλη αυτή τη στιγμή και η συγκέντρωση εύφλεκτων ατμών και σκόνης δεν είναι υψηλή. Εάν η συγκέντρωση είναι υψηλότερη από το ανώτατο όριο της έκρηξης, αν και θα υπάρχει μεγάλος αριθμός καύσιμων ουσιών, αλλά η έλλειψη οξυγόνου που υποστηρίζει την καύση, ελλείψει συμπληρώματος αέρα, ακόμη και στην περίπτωση ανοικτής φωτιάς, δεν θα εκραγεί για λίγο. Οι εύφλεκτοι διαλύτες έχουν ένα ορισμένο εύρος έκρηξης και όσο ευρύτερο είναι το εύρος έκρηξης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος.

17. Ιξώδες (ιξώδες)
Το ιξώδες είναι η εσωτερική αντίσταση τριβής που παράγεται από το υγρό (υγρό ή αέριο) στη ροή και το μέγεθός του καθορίζεται από τον τύπο της ουσίας, τη θερμοκρασία, τη συγκέντρωση και άλλους παράγοντες. Γενικά, είναι συντομογραφία του δυναμικού ιξώδους και η μονάδα του είναι Pa· δεύτερο (Pa·s) ή millipa · δεύτερο (mPa·s).